Vorige keer hebben jullie kunnen lezen dat Billie 14 juni aan de beurt was voor de CT- en MRI-scan. Eerst zou ik alleen met Billie gaan, maar gelukkig kon Koen last minute mee. Billie moest nuchter zijn en om 9:30 moesten we ons melden. Ze was die dag net licht verkouden, dus we waren nog even bang dat het misschien niet door kon gaan, maar gelukkig zag de anesthesist in dat het spoed was en mocht Billie toch onder narcose. We werden naar binnen geroepen en Billie kreeg eerst verdovende zalf op haar handjes. Vervolgens moesten we nog even wachten in de wachtkamer. Ze zouden Billie pas onder narcose brengen op het moment dat ze de CT en MRI meteen achter elkaar door zouden kunnen maken.
Helaas waren er problemen met het MRI apparaat, waardoor we heel lang hebben moeten wachten, maar wat heeft Billie het goed gedaan! Ondanks dat ze nuchter was, bleef ze rustig en heeft ze niet gehuild (zo lang we rondjes met haar bleven lopen haha). Uiteindelijk werden we geroepen en we mochten, als uitzondering, beiden mee toen ze onder narcose ging. Billie kreeg allemaal plakkers op haar borst, zodat ze haar goed konden blijven monitoren en vervolgens kreeg ze een kapje op haar gezicht en ging ze lekker slapen.
Inmiddels zijn de scans achter de rug en hebben we ook de uitslagen binnen. Er kwamen geen gekke dingen uit en er zijn geen belemmeringen gevonden voor het plaatsen van een CI. Hier gingen we al vanuit, omdat Billie al eerder een MRI heeft gehad, maar super fijn om het nu echt met zekerheid te weten.
25 Juni stonden de eindgesprekken gepland. Eerst hadden we een gesprek met de KNO-arts en daarna met de audioloog en de logopedist. Tijdens het eerste gesprek kregen we nogmaals de uitslagen van de scans te horen, de risico's van de operatie, informatie over hoe de operatie zal gaan verlopen en we kregen eindelijk te horen dat er een O.K. voor Billie gereserveerd is! Na dit gesprek mochten we door naar het planbureau en werden de operatie en de nacontroles ingepland.
Daarna hadden we nog het gesprek met de audioloog en de logopediste. Tijdens dit gesprek hebben we onze verwachtingen naar elkaar uitgesproken. Ook hebben we tijdens dit gesprek definitief voor AB gekozen en hebben we samen het bestelformulier ingevuld. We twijfelden nog even over de kleur, maar zijn uiteindelijk voor zandbeige gegaan. Op de foto's hieronder zie je eerst een demo van het cochleair implantaat en op de tweede foto de kleur van de implantaten die Billie gaat krijgen.
Maar we hebben dus een datum! 7 Juli wordt Billie opgenomen in het AMC op de kinderverpleegafdeling, 8 juli zal ze geopereerd gaan worden en zullen de implantaten geplaatst worden en 9 juli mogen we weer naar huis. Ik zal bij Billie in het ziekenhuis blijven slapen en als er plek is zullen Koen en Pleun in het Ronald McDonaldhuis gaan slapen. Super fijn dat die optie er is, zo zijn we die drie dagen toch dichtbij elkaar en hebben we ook een beetje afleiding van elkaar tijdens de operatie. We leven hier al zo lang naartoe en eindelijk is het moment bijna daar! ♥
8 Juli worden de implantaten dus geplaatst. Nu is het niet zo dat Billie dan meteen kan horen. Een cochleair implantaat zet geluiden om in elektrische signalen. Het implantaat geeft deze signalen door aan de gehoorzenuw, waardoor Billie uiteindelijk kan gaan horen. Een cochleair implantaat bestaat uit een gedeelte aan de binnenkant en een gedeelte aan de buitenkant. Het buitenste gedeelte zagen jullie net al hierboven op de foto's. Het binnenste gedeelte zal dus 8 Juli geplaatst gaan worden. Voordat het buitenste gedeelte hierop aangesloten kan worden, moeten eerst de hechtingen eruit zijn en moet de wond geheeld zijn. Meer informatie over hoe een cochleair implantaat werkt vind je hier.
Reactie plaatsen
Reacties